Yok Olmadıkça Şiiri - Fahri Bulut

YOK OLMADIKÇA
Ne karnımız doyar, ne yüzler güler,
Faşist kemirgenler yok olmadıkça.
Ne adalet gelir, ne hukuk olur,
Yaşam hakkı yoktur sana fakirim,
Adalet düşmanı yok olmadıkça.

Kemirgenler doymaz, seni aç koyar,
Ekmeği sömürür işçiyi soyar,
Köstebektir ülke altını oyar
Yaşam hakkı yoktur sana yoksulum,
Faşist kemirgenler yok olmadıkça.

Eniği kendinden kemirgen çıktı,
Biat vermeyenin evini yıktı,
Bunların şerrinden, sahipsiz bıktı,
Yaşam hakkı yoktur sana fakirim,
Kemirgenin soyu yok olmadıkça.

Cahile fakirlik Allahtan derler,
Ekmeği bulana şükür dilerler,
Üç övün et, havyar, bal, kaymak yerler,
Yaşam hakkı yoktur sana yoksulum,
Kemirgen hırsızlar yok olmadıkça.

Kandırana dostsun, aydına düşman,
Bu sefil yaşamdan olmazsın pişman,
Marabam, ırgatım, işçim tez uyan,
Yaşam hakkı yoktur sana fakirim,
Kemirgen ağa, bey yok olmadıkça.

Seçimden, seçime çalınır kapın,
Evin gece kondu hala yok tapun,
Rantçılarca bir gün kırılır kapın,
Yaşam hakkı yoktur sana yoksulum,
Kemirgen rantçılar yok olmadıkça.

Benim ki uyarı sanma hakaret,
Aklını çalıştır dinle nasihat,
Hakkını alırsan edersin rahat,
Yaşam hakkı yoktur sana fakirim,
Kemirgen ülkende yok olmadıkça.

İnsana yakışmaz sefil bir yaşam,
Eğilip, bükülüp dedikçe paşam,
Bu gidişle ekmek bulaman tasam,
Yaşam hakkı yoktur sana yoksulum,
Kemirgen benciler yok olmadıkça.

Rızazade, senden seni uyarır,
Tehlike kapında duyman duyurur,
Haksıza karşı çık Tanrı buyurur,
Yaşam hakkı yoktur sana fakirim,
Kemirgen dinciler yok olmadıkça.
07.12.2021
Fahri Bulut Rızazade