Yılbaşı deyince aklıma öncelikle kemikdeve ve çıtırmak gelir.Çünkü benim çocukluğumda evleri televizyonlar doldurmuyordu.İnsanlar kendi eğlencelerini kendileri yaratıyorlardı.Kemikdeve de bunlardan birisiydi.Bu yılbaşından 5-10 gün önce çocukların kendi el emekleriyle hazırladıkları ve yılbaşı gecesi tüm kasabayı dolaştıkları bir çeşit folklorik bir oyun türüdür.Bu oyunun halen sürmesi beni çok mutlu etti ve sizlerle paylaşmak istedim.
Yedi arkadaş on gün öncesinden hummalı bir hazırlığa başlamıştı.Her birinin ayrı ayrı görevi vardı.Önlerinde yorucu ve hararetli günler vardı.Muharrem,Sabri,Cenk ve Mehmet iskeleti yapacak
Hasan Ali,Hüseyin inek kafası bulacak,Cavit boynunu yapacaktı.
Öncelikle iskeleti yapmaya koyuldular.Altı açık dört çocuğun sığabileceği kafes gibi dört direk üzerinde duran iskeleti yaptılar...İskeletin sırt kısmı tıpkı bir semere benziyordu.Yani oval şekilde...bu devenin sırtı olacaktı.Bir köpek kulubesi düşünün şöyle büyücek ama her iki yanı açık.
Sonra 1 mt kadar uzunluğunda bir sopa buldular.Bir kol kalınlığında olmalıydı.Sıra buldukları inek kafası iskeletini bu sopaya monte etmeye gelmişti.Lastiklerle sıkıca bağladılar.Bu inek kafasının bağlı olduğu sopayıda iskeletin sırt kısmının orta yerine çivilerle çaktılar.Devenin başı ve gövdesi oluşmuştu Sıra şimdi bir çul bulmaya gelmişti.O kolaydı,4-5 mt2 büyüklüğündeki eski çulu iskeletin üzerine örttüler.Eh fena olmamıştı...
Sıra kuyruk yapmaya gelmişti.Öyleya kuyruksuz deve olurmu hiç? Kuyruk içinde plastik bir boru ve onun etrafını sarmal şekilde ince kaplolarla sardılar ve birde püskül yaptılar.şimdi sıra devenin kafasını boyama işine gelmişti.
......-Mavi olsun dedi...Muharrem
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
