-Kemik Ucu- Şiiri - Cebrail Şahin

İntihar başlar bir uçurumun kenarında ve sonra acının mağmasına
dönüşür belleğimdeki sancı.
Şah-mat oynarken hayat,
Sana güzelleşir içimin dışa vurmayan yüzü.
Zaman neyin göstergesiydi
Ve ne kadar biliyordu
Kavminin haritasını.

Ölüm kokuyor bugün,
Biraz da rakı,
Sonra kırılıyor bakışlarım
Ayyaş bir gülümsemeyle,
Dünya dönüyor ayaklarımın altında,
Bırakıyorum kendimi azgın dalgaların
Çare bilmez boşluğuna,
Kıyıya vuruyor beynimi kemiren düşüncem,
Kayıp bir kente el sallıyor kanlı gözlerim,
Sen kokuyorsun orda.
Yakmalı bu kenti
Ve savurmalı küllerini
Gaybin çukuruna.