Kemik Koleksiyoncusu Şiiri - Emel Hiçyılmaz

Yüreğinin kirli kan hücrelerinde bana dair sinsice planların mı saklıydı iyi yüreklim?
Bebek yüzlüm!
Masum aşığım!
Bu sevdanın en zor rolünü sen kapmışsın!
Yüreğimi umutlarla besleyip, dünyamı karartma kararı almışsın!
Ve son perde!
Rolünü başarıyla taşıdın sevdanın sahnesine!
Ne oldu? !
Plaket mi verdiler!
Onur ödülü mü taktılar boynuna! ?
Kendinle gurur duymalısın!
Sevgine muhtaç birine hunharca davrandığın için!
Bunu neden yapar sizin gibiler?
Hep başkaları sorar da bu soruyu,
Siz hiç kendinize sordunuz mu?
Cevabı ne?
Viraneler, yıkıntılar, harabeler hoşunuza mı gider hep! ?
Yoksa her biriniz birer arkeolog musunuz? !
Bir savaş ganimetçisi edasıyla topladığınız kemikler, koleksiyonunuzu zenginleştiriyor mu bari? !
Ne komik oluyoruzdur karşınızda değil mi? !
O cepheden izlemek eğlenceli oluyor mu! ?
Aşk ve sevgiye dair sözler söylerken biz, kulisinizde zafer kahkahaları mı atıyorsunuz! ?
Medyanın gizli kahramanları!
Şimdi;
Yeni bir umut çiçeğini daha sula bakalım!
Ama unutma!
Sınav henüz bitmedi!
Son kahkahayı kimin atıp, son zaferi kimin kazanacağı meçhule giden yolun sonunda belli olacak!
İki elim yakanda olacak!
Şimdi sana kolay gelsin kemik koleksiyoncusu!