Kemeraltında Bir Öğle Vakti

Kemer altında bir öğle vakti
Koşuşturmaca hâkim şehrin insanında
“Buyurun, buyurun “diyen sesler çınlıyor kulaklarda
Ve beklenen çağrı doluyordu kalplerden içeri
Ah müezzin efendi
Öyle ezan mı okunur, hiç acımaz mısın
Çeşmesindeki suları kuruyanlara
Her neyse,
Önümde mazi biriktirmiş bir şadırvan
Bir de ihtiyar var ardımda oturan
-Hayrını gör evlat
-Sağ ol bey amca hele anlat
Dedi ki “iyi dinle evlat “
-Görüyor musun şu siyah giyenleri
-Bir mahsur mu var amca tesettür İslam emri
-Beni yanlış anlama evlat
-Böyle İslam kalmadı bunlar istiyor şeriat
-Ya
-Niye şaşırdın evlat. Bunlar dinden ne anlasın,
Kaldı mı bu çağda gitsin başka mabette tapınsın
-Aman Bey amca dilin ne söylüyor
Doğrusunu söyle hele bu genç seni dinliyor.
İyi dinle o vakit diyor hasta sesiyle
-İs demek karanlıktır diyor kendi lügatince
“Lam “demek lamba aydınlığı
-Oku bakayım şimdi bu yazıyı
Karanlıktan aydınlığa olmuyor mu mana
Muammer Gökçay • 83
-İlahi Bey amca
Kim öğretti sana bunu
Bunca cehalet bunaltır ruhumuzu
Bak işin doğrusu, şöyle yazıyor kitapta
-….
Derken uyukladı bizim amca
-Amca amca uyan geç kaldık namaza
-Noldu evlat
-Karanlıkta kaldın bey amca, uyan aydınlığa
Şaşkın bakışlarıyla süzdü çehremi
Birazda kızdı mı anlamadım belki
Ah benim talihsiz amcam
Sende değil kabahat kızmadım vallahi
Doğrusunu anlatamıyoruz derdim bu vallahi