Gün içinde kemençe
Kazım Koyuncu yolda yürümektedir
Ezgileri cebinde
Kuzey rüzgârlarıyla gelen
Kötü huylu atomların zaptettiği
İsteksiz bir Ezrail
Demleniyor demlikte
Çocukluğu türkülerle ışımıştır
Yıldızlara yakın yayla evinde
Büyüyünce bin türküye bölünmüştür
Belki de dündü
Kaç zaman geçti bilmiyorum
Elimde bir gazete
“Kazım Koyuncu öldü! ”
Kemençe yere düştü
Sermet SafiKayıt Tarihi : 24.10.2016 12:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!