Öyle deme ey Kemankeş!
O benim en kıymetlim
Gözümden sakındığım incim
Gözümün nuru çiçeğim
Sabah güneşim
Kara gecede ateşböceğim
O benim pek kıymetlim
Yollarına cansız serildiğim
Acısından inim inim inlediğim
Ölüp ölüp dirildiğim
O benim ölüm meleğim
Ölüm de olsa getirdiği
Seve seve boynumu veririm
Onun saçının teline rüzgar değse
Ben gamdan kederden eririm
Onun gülüşü yarım kalsa
Ben yaşama küserim
Öyle deme ey Kemankeş
Ona güzel dualar et
İyi dilekler dile
Kayıt Tarihi : 18.4.2018 03:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Resul Aslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/18/kemankes-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!