Alıkoyamıyorum renksizlikten gündüzleri.
Koyu Karanlığın kucak açtığı
Yaş pınarında, bazen kurak toprağındayız.
İnce tellerin tınılarını korku ile dinliyoruz;
Ha koptu, ha kopacak.
Asıl ürküten sessizliktir belki.
İzin ver hey ağam ben de gideyim
Ah çekip de arkam sıra ağlar var
Bakarım bakarım sılam görünmez
Aramızda yıkılası dağlar var
Coşkun sular gibi akıp durulma
Devamını Oku
Ah çekip de arkam sıra ağlar var
Bakarım bakarım sılam görünmez
Aramızda yıkılası dağlar var
Coşkun sular gibi akıp durulma
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta