Kemani Şiiri - Zeynep Beşen

Kuruyan bir nehir
Sönen bir ışık
Ve bir şehrin son günü
Gece aydınlık
Horozlar inadına ,güneşi çağırma da .
Piyanistin parmakları
En sevdiğinden uzakta .
Notalar karmaşık
Besteler ihtişam da .
Bir sessizlik türküsü işte tam da bu an'da.
Yankılanıyor alem
Bir kuşun kanadın da .
Iki el bir avuç arasın da .
Kopmuyor kıyamet
Dağılmıyor dünya
Seviniyor sular
Sonun da sonun da !
Buluşuyor okyanusuna.
Ve en güzel ölüm ,
Yol alıyor yavrusuna.
Yeni bir yaşamı avucluyor gözlerin.
Ah ne güzel bir sensin.
Keman-i bir tutku yayılıyor
Omuzlarına.
O mukaddes omuzunla boynun arasina
Kuruluyor ab-ı hayat suyu .
Dokunarak içiyorum sonsuzluğu defalarca.
Şimdi ölüm işlemez bir lisanım dudakların da.