Kemancı Kıza Ufak Bir Hediye

akdeniz sensiz...
bu gece lefkosa da
bu gece girne de seni aradım...
biliyorum buralara hiç gelmedin...
hiç bilmedin...
ben hep seni aradım burada...
denizlerde aradım
ama bulamadım...
biliyorum bu ayrılık benim suçum.
hatırlarmısın ben kasabayı terkederken,
koprüden sana bakışımı...
gözlerim doldu
gözlerin doldu...ağladım
ağladın
ağladık...
dudakların aklıma geliyor...o anı anımsatan
titriyorlardı.başımız öne egildi...
ben gittim...
yol korfeze dogru uzuyordu...
yol içime sıkıntı veriyordu...
o gunlerde senden bana kalan
bekleyeceğim demen oldu...
benden sana kalan ise özlemek oldu...
sen benim sevdiğim değildin
dostumdun yeri geldiğinde sarılıp ağlayabildiğim
dostumdun...
burada insanlar gülleri unutmuslar...
hani senin çok sevdiğin...kırmızı rengin
en güzeli yakıştıgı sen
bir türkü vardı ya senden ayrılalı gülmedim dostum...
al sana son kalem, son sigara
o kadar ihtiyacım var ki sana
gel sensizlik
bahat ayazına dönüşmeden gel...
seni hep seveceğim...bekle beni

kemancı kıza...