Derdimi dökmek için kır çiçeklerine
Çıktım duygularımla bir mesire yerine
Hüzünlü ve kederli, duygulu, hisli
Hava biraz bulutlu,birazda sisli
Gezinirken, bir kemanın sesini duydum
Yürüdüm o tarafa duygularıma uydum
Adım,adım yaklaştım, doldu kulağıma ses
Sindirdin bu sesi ruhuma nefes,nefes
Teller buruk bir sevdayı getiriyordu dile
Susmuş keman sesine uçuşan kuşlar bile
Sus,pus, sessizdi vadi, ne çıt var, ne çıtırtı
Durmuştu akan dere,düz ve yemyeşil sırtı
Vadi canlılarına bir marş gibiydi keman
Onu dinliyorlardı,keman çaldığı zaman
Bu dağlar şahit olmuş Ferhat’ın ölümüne
Zor tahammül gösterir kemancının haline
Güneş ağır,ağır çekilirken ufuklarına
Bu günde gelemedi, belki diyordu, yarına
Neyi,kimi beklediğini sordum, Kemancıya
Dedi, boş ver, sende ortak olma bu acıya
Dedi, şu kadarını söyleyebilirim sana
Yemin ettim, adadım ben kendimi aşkıma
Seneler öncesiydi burada sevgilimi
Yitirdim bekliyorum alsın götürsün beni
Ve yahut gelip tutsun bomboş kalan elimi
Yada bu dağlar anlasınlar halimi
Belki de Ferhat gibi buralarda ölürüm
Ben bu dert ile ölür,bununla gömülürüm.
/
Yusuf Değirmenci 3Kayıt Tarihi : 1.5.2008 01:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
haz duyarak okudum.
Teşekkürlerim, sevgi ve saygımla,
Ünal Beşkese
hüzünlü aşkların derdi kemanım
sevinin sevdanın dili kemanım
seninle dostluğum çok eski benim.....yüreğine sağlık hocam sağol
Ve yahut gelip tutsun bomboş kalan elimi
Yada bu dağlar anlasınlar halimi
Belki de Ferhat gibi buralarda ölürüm
Ben bu dert ile ölür,bununla gömülürüm.
----- Hocam aynı dertten ,Kemancı ve keman sesi , duygu yüklü şiirinizi kutlarım saygılar sunarım .
TÜM YORUMLAR (16)