Kemancı Şiiri - Serdar Akyazıcı

Çal kemancı bu akşam
İçimde son ümit tomurcuğu kurumadan çal...
Çal ki tellerinde tınlayan name olayım
Sesinde martılar rakseylesin ufkumda
garip garip ağlat beni

Uykusuz bırak denizi
hasret kokut suyunu
bilmemmi yarin huyunu
gelmez bu saatden sonra!

Vur yayını gönülden
inceden inceden
Hayır yokmuş anladım;
onsuz geceden...

Çal derinden
Çal dokunsun matemine gecenin
Kan fışkırsın sedasında her telin

Semalardan Arş'a yükselen nida ol
O mehtabın edasında hazin hazin...
Kimbilir? ...bakarsın meleklerde ağlar!

Çal be kemancı
Bu akşamda benim için çal
Dokundur o gül fidanını tellere
Salıver gitsin ümitler
anladım geçmiyor Onsuz geceler...