çal kemanı kemancı
dertliyim dün gibi
bu gün gibi yarın gibi
hayat denen mekenda
koşuyorum deli gibi
uçurumlardayım
karga sürülerinin ortasında bülbül
çöllerde
akan ırmağım
yalnız kalmışım sokakta
kabus dolu yollarda
söyletme beni kemancı
ne olur çal
eğer varsa dünyada
insana değer veren
onları kemanınla çagır...
Kayıt Tarihi : 25.5.2006 20:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)