Kemancı Şiiri - İrfan Bakırcı

tadı yok akşamların, fazla karanlık.
sabahı yokki bu şehrin,
ne bilinsin aydınlık.
kafalarda bin soru direnişe dair.
kafalar allak bullak.
ve herkesin yan cebinde bir sevda varki yarım yamalak.
sevdalar aşklar yalan, sevgililer yalancı.
dertli çal be kemancı,
içim dışım bin sancı.
en büyük kahırların doruğundayım.
çal be kemancı, içim dışım bin sancı.
çal be kemancı, bizim oralardan çal.
bari memleket havasında boğulayım.
hadi bizim oralardan çal.
kurban olayım.

bu nasıl bir han söyle kemancı.
düşen aldanıyor,
düşen bedavaya harcanıyor.
belli, dibine vurmuş şişenin yine.
kemancı sallanıyor.
kemancı sarhoş ben komadayım.
çal be kemancı, bizim oralardan çal.
kurban olayım.

hadi kemancı kalk, gidiyoruz.
bak sabah oluyor.
tek bizmiyiz yeter.
her düşen yanıyor, yaralanıyor.
ve alnının en ak yerinden karalanıyor.
duymuyormusun feryatları analar ağlıyor.
çağlayan gözleri yollara bakıyor.
tek senin yüreğinmi tutuşan;
anaların yüreğinde memleket yanıyor.