Yıllar önce başladı.
İlk görüşü anımsamıyorum.
İsmini aşk koyarsan
Varsın öyle olsun.
Önceleri ceylan dedim,
Titrek adımlarına.
Daha sonra lavinya
En güzel aşk şarkılarına.
En sonunda kemancı kız
İlk görüş meçhul zamana.
Yanlızlığımıza,
Aile eşrafının gölgesi düşerdi hep,
Her mevsimde kış olan, buzlar krallığında.
Dedim ya; ilk görüşü anımsamıyorum.
Belki hep yanımdaydın,
Yatağımın sağında.
Ya da umtsuz çocuğun oyuncağıydın,
Sağ avucunda.
Ya da hiç olmadın,
Ay ışığı sanatını hiç çalmadın,
Ellerinde, keman olduğumda.
Kayıt Tarihi : 31.10.2006 15:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!