Keman Şiiri - Halil Türkoğlu

Halil Türkoğlu
264

ŞİİR


9

TAKİPÇİ

Keman

Kan zıpkınını eyle duçar, kaldır şaha
Atalarımın topuğuyla kıstır, heybetle
Kemanım yasak aşk uçuşlarıyla
Dişler gagasıyla kabuğunu, gayretle

En bulunmaz inciyi al istiridyeden
Bu sessizlik girdabında, sal sandalımı
Ürperti duyarım, ay beşiğinden gelen
Göz basıncım medcezir, okurum kör alfabesiyle hatıramı

Koysamda başımı yastığa, nedir bu başıma gelen?
Dert pamuğuda yumuşar, yumak haline getiren nedir?
Nedir sopalarla elyafa çeviren, dümdüz beni yere seren?
Kaşının kırbacında kirpikler deviren, bu hal nedir?

Her an can yoldaşı çıkar yolundan, her an
Doyamaz gelişine ve gidişine, saçları bezer rüzgara
Yalınayak koşupta yakalar beni keman
Sallar her fırsatta, sırtımı verdiğim salıncakta.

Halil Türkoğlu
Kayıt Tarihi : 29.9.2020 23:37:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Halil Türkoğlu