Keman Şiiri - Yasemin Tuğba Algın

Yağmur bütün hızıyla çarparken camlara,
Usul usul ağlarım ben de bulutlarla.
Çaresiz bakarken, dağılan umutlarıma
Çığlıklarım karışır yıkık duvarlara...

Ve ansızın kemanım gelir hatırıma,
Yağmur durur, güneş doğar kendi dünyama.
Ufak bir melodiye başlarım şarkıma,
Merhem gibidir notalar; yaralarıma...

İnsan, büyük heybetli bir ağaca benzer,
Dünyalara sığdıramaz o bedenini.
Hayatını saçma hırslarla ziyan eder,
Ama o da bir gün çürür, yok olur gider...

İnsan anlamaz sanatın güzelliğinden,
Dinlemez ki kemanın anlattıklarını!
Öfke saçar etrafına, kalpleri kırar,
Bilmez notaların tatlı çatışmalarını...

Hislerimi sığdıramam ben satırlara,
Kalbimde her zaman yer vardır notalara.
Eğer ki keman olmasaydı hayatımda,
Ben, şimdiki ben olamazdım kaybolurdum...

13'lü hece ölçüsü kullanılmıştır.