Keman Şiiri - Ömer Faruk Zülfikar Bakuri

Adem demiş ruhum a gün
Yanlız senle neşe dügün
Elinde bir uzun asa
Dersin asam yolu gögün

Güneş demiş şenik hanem
Şen hanemde adem danem
Sen koş benim atım getir
Ol atıma ben de binem

Adem der ba gök ejder ol
De ol söze orun okul
Ol söz ile türük evde
Tamam olmuş hem sağ hem sol

Ol evinde türük ulu
Ulu türük deyi lulu
Lulu denen ölmez halka
Söylemişler lokman sulu

Lokman sulun evi bir kon
Kon içinde hilal dokun
Hilal yanda bir ejder var
Deyi bu kon il kaman hun

Lokman uruk ayah ayah
Demiş ilah aman duyah
Rahman ilah aman sese
Burhan demiş mangal boyah

Lokman demiş luna de ay
Lu sözünde türük alay
Lu sözüne ol diyen can
Demiş sözüm ola olay

Lokman demiş ilim kaman
Kaman ilde evim saman
Saman içte bir ulu zat
Keman çalar zaman zaman

Faruk Bakuri