Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Bayım, Ulu önder Mustafa Kemal Atatürk, ilah değil, Peygamber değil
Hacı-hoca imam değil. Türkiye Cumhuriyetini kuran en büyü Liderdir.
Ülkemizi orta çağ karanlığından kurtaran eşsiz-benzersiz bir Devlet
Adamıdır. Batıla-hurafeye, tekke ve zaviyelere son vermiş bir dehadır.
Her türlü Tarikat, asitane ve benzeri kuruluşlara son vermiş kutlu bir
Türk önderidir. Laiklik ilkesiyle Din ve Devlet işlerini birbirinden ayırmış
ve akabin de Din ve Mezheplere güvence getirmiş ulvi bir Müslümandır.
--Biz Cumhuriyetçiler olarak Ulu Atamıza tapmayız. Ona canı gönülden
inanır ve savunuruz. Bizler Atamızın uğruna can veririz...
--Siz ve sizin gibi düşünen ve bu kutlu Cumhuriyeti .benimsemeyen
kişiler KEMAL adına bile tahammülünüz yoktur. Günde kırk Şiire hilaflı
yorumlar yazarsınız, hiç kimse bir şey demez. yorumlarınızı silmez. Amma
velakin Sizin Şiirlere yorum yapılınca, eğer gönlünüzce değilse anında
silersiniz. Antoloji, yorumlarınıza engel koyunca feveran edersiniz.
--Bayım aşağıda ki yorumu neden silmiyorsunuz. Çünkü egonuzu okşamış.
Ya-hu bu ne çelişkidir HOCAAAA.....VESSELAM.
Bu güzel yorumunuz için çok teşekkür ederim Hüseyin bey kardeşim.
Böyle detaylı bir yorum için harcadığınız emekleri Rabbim sevaplara tahvil etsin amin!
Hayırlı çalışmalar dilerim.
Not: Allah'ın 99 mübarek ismi içerisinde "Tanrı/Tengri" diye bir ismi yoktur.
Bir de, İnsanın en şerefli varlık olduğuna dair bir ayet-i kerime yoktur ama insanların en şereflilerinin Ondan en çok korkanlar olduğuna dair bir ayet vardır.
Hayırlı çalışmalar.
Gerçek İslam putperestliği puta tapmayı tapınmayı ret etmiş iken
Bugün başta Hindistan Japonya Çin gibi ülkeler
Buda adlı kerameti kendinsen menkul adamın maketine büstüne secde ederken
Bir çok ülkede Lenin Stalin Mao gibi adamların heykeli önünde saygı duruşu yapan kimseler var
Bu çok yanlış
O heykellere yapılacak masraf
Yol okul çeşme fabrika sebze meyve tavuk keçi koyun üretim alanı gibi yerlere tevdi edilebilir
Putperestlik inanç olmadan çıkarılmalı halka hizmet hakka hizmettir halk yararı yatırıma dönüşmeli
Eğitime fon arttırılıp
Kur'an meali ile öğretilmeli Türkçe meali ile azhap elliyi okuyan biri
İslam peygamberine ne ayrıcalıklar tanındığını
Nasıl üstün peygamber olduğunu
Ahzap ellialtı meleklerin bile ona salât ettiğini idrak edip
putlara tapınmaz
Aydın eden doğru yol davet eden şiiri tebrik ederim harkulade dizelerdi
Yobaz her yerde yobaz
Hintli yobaz ineği
Tibetli yobaz fareli mabedi fareyi kutsar
Gidip mabet taşı kayasını öper
Heykel önüne çiçek kor saygı ile eğilir
Gideyim ben bu adamın fikrinden yararlanayım
Bu Lenin işçi ve köylüyü
Avamı ihya etme istemişti
Bende halka
İnsana hizmet edip
Gönül kabe'si inşa edeyim demez
Yirmi dört ayar som altından Lenin heykeli yapsa tatmin olmaz bu put sevici yobazlar
azizim çok kaldım Moskova'da her sokak her caddede elli metre ara ile kilise katedral altın haçlar kubbeler
O para ile çarlık çar halka yardım etse idi bugün üç kuruşluk ukraynadan sibir nefte gazın parayı alacam diye aynı ırktan Slav halkı katletmezdi
Bir putperest gurup daha var ki paraya
Yeşil yeşil dolara
Altına gümüşe yapar
Başka bir putperest güruh güce güçlüye tapar
Tanrı doğru yol ayırmasın
Putperestlikden yobazlıktan korusun
Eşrefi mahluk insan
Düşünmeli tefekkür
İdrak edebilmeli
Çalış idraki kaldır muktedirsen ademiyetten..
Aydın eder
Işık saçar şiiri kutlarım..
Hayırlı çalışmalar..
Bu güzel yorumunuz için çok teşekkür ederim Hüseyin bey kardeşim.
Böyle detaylı bir yorum için harcadığınız emekleri Rabbim sevaplara tahvil etsin amin!
Hayırlı çalışmalar dilerim.
Not: Allah'ın 99 mübarek ismi içerisinde "Tanrı/Tengri" diye bir ismi yoktur.
Bir de, İnsanın en şerefli varlık olduğuna dair bir ayet-i kerime yoktur ama insanların en şereflilerinin Ondan en çok korkanlar olduğuna dair bir ayet vardır.
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta