Bu topraklarda çok zor geçer bilirdim kışlar,
Asi kır çiçekleri rengarenk açana değin.
Bir ulus yeniden doğmaz sanırdım,
Bozkırın ortasında mavi gözlerini görene değin.
Her kardelen bir ''kemalist'' doğuracaksa,
Bekle ey namert, onlar baş olana değin...
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
