Delikanlı sanki bir dede gördüm
Çevre yardımında çalışır gider.
Öptüm, kucakladım, yüzümü sürdüm,
Mübarek elleri kırışır gider.
Bir melek misali tertemizdir özü,
Rabbine bağlanmış nurlanmış yüzü,
Allah kelâmıyla başlar her sözü,
Küs durmaz kimseyle barışır gider.
İnci gibi parlar doksanlık dişi,
Bilgili çalışkan ulu bir kişi,
Hep hayra çalışır bütün gün işi,
Herkese dost olur karışır gider.
Mazide acılar, çileler görmüş.
Girdiği savaşlar yıllarca sürmüş,
Harama bakmayan manevi körmüş,
Hayır, hasenatta yarışır gider.
Özgür’den bu şahsa hayranlık başlar,
Ben beyaz sakallar bembeyaz kaşlar,
Hakk için ağlıyor; döktürür yaşlar,
Hakk tecellisiyle erişir gider.
{Kazım Özgür 19-Aralık–2008}
Kâzım ÖzgürKayıt Tarihi : 30.12.2008 13:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kâzım Özgür](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/30/kemalet.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!