Kemâle Erdi Yaşın Ey Deli Gönül..

Heves ilen al güllere, meylini verme
Sen artık uslan, uslan, hey deli gönül
Şal İpekten libaslara, gönlü’nü serme
Bak kemale erdi yaşın ey deli gönül

Çok güzel’le eylendin, sanki ne oldun
Bir parca vefamı gördün, sararıp soldun
Her güzelden bir anı, saklayıp doldun
Dönme artık pervane, uslan hey gönül

Bir gül için yüce daglar, aşıp giderdin
Muhabbet, hoş sohbet, neler ederdin
İncitmeden saygı ilen, derip severdin
Be divane birak artık, uslan hey gönül

Ne kaldı’ki hülyadan, anıdan başka
Çok dolusun aşkın ile, `olsaydın keşke
Yıllar yılı çektirdin, doldurdun aşka
Yeter bere deli gönül, uslan hey gönül

Yaşarî’m bu gönülden, nedir çektigim
Hasat oldu, hazan oldu, benim ektigim
Uslan artık yetmedimi, beni yaktıgın
Yaş kemale ermedimi, uslan hey gönül…

Yaşarî
15-04-2006
ROTTERDAM
HOLLANDA