Kelebek ömrü gibi günlük
Sevmedim seni
Ben seninle geçen her güne
Koca bir ömrü sığdırdım
Ben senin o gül yüzünde
Doğanın bütün renkleriyle tanıştım
Kasvetler çöküyor üzerime
Üşüyorum gözlerimde yaş
Bir çift tatli söze hasret yüreğim
Yolunu gözlüyorum
***
Ben beni bana bıraktım
Aldım başımı uzun yollara
Çıktım
Elimde bir tel cigaram
Bir tek kibritle yaktım
Söz vermiştim sana
Güzel gözlüm
Özlediğim en damına derin derin iç çekerek fotoğraflarda bakiyorum
Zorda olsa kendimi tutuyorum
Verdiğim sözün arkasındayım ağlamıyorum
Şimdi sana bir nefes kadar uzaktayım
Seslensen duya bilecek kadar yakın
Uzatsan elini tuta bilecek durumdayım
Cesaretim kalmadı karşına çıkmaya
Ben ürkek bir aşığım
Dökülsün artik ruhumdaki hüzünler
Bir bir kıskansın beni görenler
Bir maşallah'ı eksik edenler
Seni unutmuş desinler
Gözlerin kalmadi hayalimde
Bir serçenin kırılganlığı var üzerimde
Naif ve çekingen ruhum
Işıklar saçan nadide bir çiçek gibiydi aslında ..
Umutlarımı yitirmeden önce...
Yitirdim evet umutlarımı kalmadı kimseye güvenim
Bu akşam fazla kaçırdım sensizliği
Maskesi düştü kaderin
Oda oyun oynuyor herkes gibi
Aşk denen illet fena çarptı
Nerde hata yaptim
Yargılıyorum kendimi
Ben çok zor bir yola girdiğimi biliyorum.
Siir bir duygudur ..
Benim duygularım kalmadı
Sen giderken götürdün hepsini.....
Ya ağlarım satırlarımı yazarken.
Sıradan yazılmış bir şiirle yada üç beş kelam edilmiş Bir mektupla
veda etmek olmazdı bu aşkta
Yalın bir sevdanın boynu bükük kalan tarafı olsamda
İçimde kopan ayrılık kıyametlerine
Ortak ediyorum satırlarımı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!