Karyolası siyah perde
Yeni düştüm be bu derde
Yeni düşmüş derler derde
Nasıl gidem kara yere
Karyolada yata yata
Ağarttım yolunda siyah saçımı
Sana bu ömrümü az bile buldum
Kervan gibi yola döktüm göçümü
Sana bu ömrümü az bile buldum
Yine tazelendi gönlümde yara
Ana saçlarıma beyazlar dolmuş
Yaramı saracak bir sensin anam
Yüreğimde derin yaralar açmış
Yaramı saracak bir sensin anam
Gurbet elde kadir kıymet kalmamış
Ağrılarım ağrılarım
Sızlıyor bak ağrılarım
Ağrım benim başımdadır
Sızlıyor bak ağrılarım
Alamadım alamadım
Senin sitemlerin senin sözlerin
Bana gönderdiğin solmuş güllerin
O acı sözlerin yaşlı gözlerin
Unutulmuyor unutulmuyor
Senin maksadın ne ben anlamadım
Günlerim sensiz geçerken
Nasıl edem yanan gelem
Senden ayrı boynum bükük
Nasıl edem yanan gelem
Yaprak açan güllerini
Akşam olur göz dalınca
Saat on iki olunca
Garip gurbette kalınca
Neydem yeni yılı neydem
Kendi kendime ne diyem
Aylar yıllar geçse ayrılsam yardan
Dertlice bir mektup yazdırır arzu
Kara kış ayında yağmurda karda
Ardı sıra beni gezdirir arzu
Gurbet ellerinde ayrıldı yolum
Yüksek minarede ezan okunur
Ezan sesi şirin cana dokunur
Kumsalda ev yapma sel alır gider
Cahilden yar sevme el alır gider
Ağlıyorsun biliyorum
Hata ettim üzdüm seni
Bunun için ağlıyorsun
Ne olursun affet beni
Ben seni güçlü bilirdim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!