Şiiri topraktan okuyan bir şairimsi..
Mavinin ardındaki renkleri söyle
Gözyaşlarının
Korkunun altında sızan zamanı tanrının
Konuş
Kalkıp yatağından geceleri
Dudaklarından çok gözlerinden çekilir elbet
Bu renklerle rakseden şarap
Bu aşk
Bu yüzüne gözüne hasret memleket..
Seni düşünüyorum özellikle de geceleri
Bir de serin bir bahar akşamında Yıldızlı bir rüya gibi duran gözlerini.
Bu gidiş bizi bozar
Bu gidiş duvara yirmilik bir mıh ile saplanıp yazar
Ve artık
Ne bir yıldız çalınır tanrı katından gözlerine eş diye
Ne bir çiçek yüzünden
Nasılsın
Oralar nasıl
Gidişin kutlu olsun
Duysam istedim
Mistik bir rüzgarla öpüşen sesini
Üç koldan girilecek istanbula
Eteklerin tutulacak
Saçların
Gülüşlerin toplanacak
Mahzun ve güzeldi
Dudaklarında solgun bir tebessüm
Bakışlarında dokunulmamış masumiyeti vardı
Ne güzelliğini umursayan bir dünyası
Hani uzanır maviye boyardık renkli çocuk kalemlerimizle
Hani mavi yeşil di bütün oyunlarımız
Resmini birlikte süsler papatyalar takardık saçlarına
Sonra ellerimiz
sonra elma şekeri yüzün
Ve sonra sabitlenmiş resmidir gökyüzünün..
Mızrak
Ağır ve küçük adımlarla geriliyordu
Ülküleri uzak
Hedefleri gözlerindeki ışık kadar berraktı
Küçük dudaklarında kahrolası bir suskunluk
Güneş şarap ve ben
Bir de tanrı *
Bir de sen
Bir olalım
Sözün tükendiği yerden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!