Uyanik ol yoldas
Ufak bir gurup var dünyada
Insan kaniyala besleniyorlar
Suçlari o kadar büyüktür
Belkide yamyamlardan.
Gitikleri her yere
Osözler-ki tane tane
dökülünce dillrinden
Bilmen gerkir cigerim
ne getirir beraberinden
Söz vardir silahtan tesirli
Yari açtir, yari toktur
Gelecekten umut yoktur
Derdi tasasi pek çoktur
Emekçiler, emekçiler.
Düsmüs kaderin eline
Her seyimi seve seve vermistim
Hatta canim bile feda ederdim
Yaptiklarimin hepsi gitmisti bosa
Sasirip kalmistim bende bu ise
Biktim insanin menfaat huyundan,
Bir aruzu-idi içimde
Yasamak senin ile
Hüzuna koydun beni
Yaktin bak bile bile.
Unuttum çoktan seni
Sever naz eyler insana
Doymaz gönül heyecana
Kosar pesinden yana yana
Asktir bunun adi asktir.
Asli gibi dis çektirir
Neyleyim ki deli gönlüm
Ferman bilmiyor
Düsmüs bir kara sevda
Pesinden sürükleniyor.
Yaralari çok derindir
inim inim inliyor
Kurani kerim-dir oku der baslar
Insanin ruhunu nur-la nakislar
Okuyup ögrenince deyisir bakislar
Cehalet yoluna konulur ilk taslar.
Bir birine bagli dag ile taslar
Kurnazin yaninda, iyiligin yoktur paydasi.
Yapsan olmuyor, yapmasan olmuyor.
Sevenler terkeder gider habersiz.
Arasan olmuyor, aramasan olmuyor.
Bir cümle iyilik giderse bosa.
Sallanir sari telli
Geliyor ince belli
Varmi ondan güzeli
Eyledi beni deli.
Senin için yandim yar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!