Yüzdört yıl önce düşman,
15mayıs 1919 da,
Ayak basmıştı İzmir'e,
Kirli çizmeleriyle,
Ne hayata,gelirken,
Ne de veda ederken,
Sorulmaz görüşümüz,
Hayal miyiz,düş müyüz?
Sevgilim ne olur,gel benden
kaçma,
Hasret ateşiyle gel beni yakma.
Kabahat mi seni sevmek te yoksa,
Kadın bir bilmecedir,
Çözmesini bilene.
Romandır, hikayedir,
Okumayı bilene.
Bizleri ,dokuz ay karnında taşıyan,doğuran,doyuran,koruyan,kollayan,hastalandığımızda,başucumuzdan ayrılmayan,her başımız sıkıştığında imdadımıza koşan analarımız.
Yürümeyi,konuşmayı,temizliği,tertibi düzeni,doğruluğu,dürüstlüğü
mertliği,cesaretli olmayı,çalışkanlığı,acıyı,sevinci,varlığı,yokluğu paylaşmayı bize öğreten ilk öğretmenlerimiz.
Hayatımızı ilmek ilmek işleyen
Kutsal kitabımız kur anın,
indirilmeye başlandığı,bin aydan hayırlı bu gecede,el açtık, Yaradanımız sana,
Sen bizi bizden iyi bilirsin,
Şüphesiz affedicisin,
Adını kalemimle,
Yazdım inan kalbime.
Altını mühürledim,
Ben kendi ellerimle.
Kalp,hayati bir organ,
Bedene kan pompalayan,
Hiç durmadan çalışan,
Hayat ta kalmamızı sağlayan.
Kalmadı hiç hayatımın,
Sensiz tadı,tuzu inan
Yaz gününde üşüyorum,
Sol yanım buz tutar inan.
Kendi için istediğini,
Başkası ,için de isteyen,
Kendine layık görmediğini
Başkasına,layık görmeyen.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!