Yaşadığımız çağa,
Bilgi çağı deniyor.
Bilgiler üretiliyor,
Hızlıca tüketiliyor.
Yeni bilgi istendikçe,
Üretilir hep yenileri de.
Sevmekten usanmadım,
Tadına doyamadım.
Senin üstüne inan,
Ben hiç gül koklamadım.
Aşık ettin beni sen,
Bir yar sevdim İzmirli,
Kaşı,gözü sürmeli.
Yoktur,eşi,benzeri,
İzmir’in,en güzeli.
Ah,İzmirli, İzmirli,
Öyle yanar ki bazen içim,
Kendime dokunmak isterim.
Dokundukça acı duyarım,
Kimselerin vermediği büyük bir acı.
Kimselerin bırakmadığı büyük bir boşluk
Öyle çok yanar ki içim bazen
Gel dersen koşarak,gelirim sana,
İki elim kanda,kanda olsa da.
Sev dersen severim,ömür boyunca,
Ucunda ölüm,ölüm olsa da.
Gülleri dökerim,senin yoluna,
T.R.T Genel Müdürlüğü,
Dışişleri Bakanlığı,
Kültür Bakanlığı,
Görevlerinde bulunan,
Çalıştığı kurumlarda,
Zarifliğiyle tanınan,
Çin’de fakir bir aileye,
Komşusu bir yumurta verir hediye.
Bu hediyeye sevinen adam,
Koşarak gider evine,
Yumurtayı göstererek eşine,
-Yaşadık hanım yaşadık,
Yakın çevremizdeki insanları
Komşuları,insanları
Her gün alışveriş ettiğimiz insanları
Anlamak için çaba sarf ediyor muyuz?
Bakkalı,manavı,sütçüyü
Sokağımızı süpüren çöpçüyü
Yemin ettin,sen kaç kere,
Başkasını sevmem diye,
Bulunca başka birini,
Ne çabuk terk ettin niye?
Unut deme sakın bana
İçimizi yaralayan,
acılar vardır hayat ta.
Kolay değil,acıları ,
yaraları kapatmakta.
Acılarla zamanla bizde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!