Kemal Sakan Şiirleri - Şair Kemal Sakan

ellerimi karanlıkta bıraktınız
kargaların dans kanatlarında
vurulmuş bağ bozumu ırkların
buruşuk çalılıklarda alın çizgilerini
zehirlediniz lanetli törelerinizle oysa
kurtulmaya hazırdık sığ derelerin yüzgeçlerinden

ey insan,anlattım sana sırasız hikayelerimi,
kalk gidelim dedim sen ayaklarını vuruyordun
tanrının arzına o ilk çocukluk yalnızlığıyla
dokun ve çok derindedir yaralarımız, ayyuka çıkıyor
sen susunca en savunmasız cephelerde yüzümüz sonra
fırtına çıkacak sanıyorum ayaklarımın tabanında,

ruda ve inancımın gerdanında bakır tozları
işlenmemiş cevherin suskun matemli yalnızlığı
tanrıların uslanmaz av işaretleri sırada
ve kılıktan kılığa giriyor güzellerin mezbeleliği
çevirim bitecek sanıyorum kafam dalgın şimdi
ölü bir sürünün fiyakalı yorgun piçleri

Ve Doğdum Yoruldum
doğdum inanılmaz asabi rüzgarlar ve sağımda
avuçlarımı okşayan meleği gördüm solumda
annemin gür suskunluğunda babamın adı
hiç yoktan başladı ölümlerimizin başlangıcı
el emeği heybemde şehir azığı biraz yoksul

Eğildim kalk demezsen karışacağım topraksız
Bulutları yakacağım sensizlik elbisesi çağım
Öğrettiğin her bilgelik başımda yalnızlık artık
Çoklarını metal ve çelikten buldum duyuyor musun
Bu yüzden uzatmazsan nehir kokan ellerini
Deleceğim ilk alfabenin oyunuyla yüzümü

Londra konuşurken saçları kopar çiçeklerin
Oysa bir gül fırtınası kopuyor yüzlerinde
Gözleri düş çeken elleri renkli kilimler dokuyan kızların
Burnundan soluyorken gri soğukluğuyla tabiata karşı
En güzel atlar ısıtır düşlerini o erkek çocuklarının
Kuzeyi ağrılar çizer ölmek sınırdır

Aşk dediğin nedir ki
Histen nefesten varlık
Umutsuzluk içinde
Karanlığa son ıslık

avuçlarımın arasında
gezinen incecik
portakal rengi
bir rüyasın sen
gitsem, kaybolsam
denizim sen

aşk dediğin nedir ki
tende bedende sıyrık
masum çocukların içinde
uyuyan sinsi bir çığlık

ölümcül bir ırmak mıdır senin ellerin marla
ya da sürgünde bir evsiz mi gözlerim
düştüm bir arzı zelzele ile en tepelerden
ayağım değil gözlerim acıdı ah göğe bakıp duran sarı gözlerim
hangi patikadan çıkmalı erişmeli şimde evime
evim arz değil arztan öte, marla mıydı neydi senin adın