Anam sana gelemedim
Kıymetini bilemedim
Analar başların taçları
Yavrusuna hep duacı
Analar dertlerin ilacı
Bagıramıyordum sesımı yıtırmıs gibiydim
Hıçkıra hıçkıra aglıyordu içim
Tıpkı alevler içinde kalmış bir ev gibi
Yok oldum yok olacagım dercesine
Uzaklardan bir haber bekliyordum
Gelmeyecek bir mektubu
Yazmalıydım mutlaka seni,
Gelecek nesillere.
Anlatmak gerekti kahramanlıklarını,
O cesurca ölümü,hiçe saymanı..
Gerçekten sen diye birşey varsa,
Ya biz,biz hiçiz o zaman..
Kalbim seni,benden söküp atamıyordu
Gönül sayfam sonsuza kadar açık kalacaktı
Ömrümü de almış olsan
Yinede sen diyecektim..
Bir bakışın,ki gözümün önünde hiç gitmeyen
Almıştı beni benden birkez..
Ölümün o tarifsiz soğukluğunu hissettim,
Tarifsiz bir duyguydu,yaşarken ölmek,
Bedenin her zerresinin yok olmasıydı..
Acıyordu ruhum,zavallı aciz bedenime,
Feryatlar çare etmiyordu
Ne özgürlüğümün tadı
Onlar
Emegini satarak,kazananlar
Onlar
Yaşantılarına şatafatlık katmayanlar
Gece-gündüz demeden çalışıp
Eve ekmek götürmek zorunda olanlar.
Gittigin zaman mevsim sonbahardı
Uçuşuyordu rüzgarda
Sararan yapraklar ve o dalgalı saçların
Hani hatırlıyor musun
Dönecek misin diye sordum
Sustun önce sonra belki baharda dedin
Birazdan asmaya götürecekler
Cellat gelmiş,baş ucumda beklemekte
Son istek soranda yok.
Gerçi sorsalar ne fayda,
Seni ve o büyük kavuşma gününü isteyeceğim,
Ama imkansız biliyorum..
görmeden tanımadan sevdim seni,
bilmiyordum sana olan sevgimin sebebini,
imkansız bir şeydi bu bendeki
neden dedim,neden uzaktaki biri..
sarmıştı artık hüzün hasreti beni,
Ayrılıgın ertesindeydik
güneş sanki zorla açmış,
ışıltılarını kayıp etmişti..
bir sen anlayamamıştın beni seni anladıgım kadar
oysa,tüm cihan bilirdi,
seni ben kadar anlayan olmayacagını..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!