Kemal Özdemir Şiirleri - Şair Kemal Özdemir

Hava puslanmış,
Yıldızlar saklanmış,
Ay küsmüş,
Gece mateme bürünmüş.

Şehidimiz var dostlar,

Gittiğin yolları uzak sanarım,
Gözlerim dalar,
Kulaklarım çınlar,
Her an seni ararım.

Senden gayrı nem var,

Senin kadar
Hiç kimsenin elini tutmadım,
Senin elini tuttuğum gibi,ü
Hiç kimsenin gözlerine bakmadım,
Senin gözükerine baktığım gibi,
Hiç kimseye söylemedim,

Sen sor,ben dinleyeyim
Ben sorayım sen dinle,
Konuşmasak bitmez bu çile,
Susma haydi söyle.

Dök içini benimle,

Seni görmek istedim,
yıllar var görmedim,
Sesini özledim,
Bir tatlı tebessüm dedim.

Derdime bin dert ekledim,

İnsan hastalanınca, sağlığının kıymetini anlıyor,
Bilirmisin hasta yatağında gözlerini tavana dikip sürekli yatmak nedir,?
Bilirmisin ,hasta yatarken bayram nasıl geçer?
İki insan görmek,konuşmak istersin,
Gözlerin kapıda ziyaretçi beklersin,
Yalnızlığınla başbaşa,anıların düşer aklına,

Gözlerimi dikmişim tavana,
Ben neredeyim,
Kimseler yok başımda,
Üşüyorum bakan yok bana.

Kaldırın beni çıkacağım buradan,

Türk'ün askeri
100 yıl önce bugün Allah, Allah sesleriyle şaha kalktı Türk'ün askeri,
Afyon Kocatepe den yükselen bir sesle,
Zafere koşuyor Türk'ün askeri,
Yer bakır,gök kızıl,
Allah, Allah sesleriyle şaha kalktı Türk'ün askeri,

Kalbimde hüzün,gönlümde özlem,
Yine akşam oldu,geceler oldu gam,
Geçmiyor günler,dolmuyor çilem,
Ümidim olsun yeter.

Biraz gam,biraz keder,

İnan herşey unutulacak,
Bugünler mazide kalacak,
Hayat yaşadıklarımızdan ibaret olacak, Üzülmeyi bırakıp yaşamaya bak,

İnan herşey unutulacak,
Güneş yeniden doğacak,