Kemal Nalbant Şiirleri - Şair Kemal Nalbant

Yetmez bana
Bir ömür boyu
Sarılmak sana
Kollarım havada kalır
Mahşerde de
Sarılmazsam sana

Birinci kadeh senin
İkinci kadeh benim
Eh
Üçüncü kadeh
Allah kerim
Yaş altmış yedi

Çekmedim dünyada
Tahtalardan çektiğim kadar
Yazı tahtası
Sıra tahtası
Cetvel tahtası
Yinede omurumda değil

Sen yalnız yaşamanın
Nedemek olduğunu bilirmisin kadınım
Islak dudaklardaki neme hasret
Çatlak dudaklarla yaşamayı
Sigaraların insana tat vermeyişini
Satılmış yosmaların insan eğlemediğini

Şiirlerimi okuyanlar
Beni körkütük sarhoş
zil zurna aşık
Bir adam zannettiler
Birde
Hakikati bilseler

binerken varsa
senin için nemlenen
Bir çift göz
Sallanan mendil
İnerken
Açılan kucak

Göz göze gelivermiştik haniya
Ufalıvermişti ya dünya
İşte aşk dediğin şey
Bu noktada başlar
Bitişini ise ben bilmiyorum
Onu bitirenlere sor

Kiralık ev vermezler
İtimat edilir gözle bakmazlar
Aile toplantılarına sokmazlar
Behey namusunu sevdiklerim
Evli doğmaz ki insan anadan
Elbet şişecek benim cepte paradan

Niçin eğilir
salkım söğüt
Suya doğru
Ve ay çiçeği
Güne doğru
Bilsen

Nihayet
Bana da olan oldu
Aşka fala
İnanmazken
Hayatıma zar attım
Zarın teki kayboldu