Sevemeyeceğim güzellikte
Hissedemeyeceğim duyguda
Göremeyeceğim ışıkta
Gidemeyeceğim karanlıkta
Biliyorum
Çekemeyeceğim acıda
Hep aynı mesafede dururlar
Birbirine paralel doğrular
İşte bu yüzden paraleldir
Bizi de bizden eden doğrular
Ne birbirine yaklaşır
Zaman aldı seni ezelden
Zerre zerre damıttı
Tüm zerreler sana âşık
Aşk yegâne araçtı
Seni anlamak ölüme tek ilaç
Seni anlamak
Kırmızı beyaza koşarken
Aşk pembeye koşar.
Koşarken yorulur
Griye solar.
Gri küser,
Siyah beyaz bir fotoğraf çizer.
Her nefes ömrün bir adımı
Her adım sonun bir başlangıcı
Belli olmasa da sonu
Ne sonu ne de başlangıcı
Yürüdüğümüz yol hep aynı dikenli çalı
Şiirleridir şairin bu yoldaki kanadı
Çoğu kez yalanlar söyledim
Gerçekleri anlatmaktı derdim
Çoğu kez yalanlar yazıp
Doğru gözlere doğruyu gösterdim
Yo, öylesi değil
Başka türlü de değil bu.
Eşi olmayan,
Sana ilişkin bir şey
Sen de bile bulunmayan.
Çizdiğimde aşkı yüreğime
Gözlerindeki ışıklarla,
Bir aşığın yaşamı
Yüzündeki çizgiler oldu.
O çizgiler cenneti çizdi,
O ışıklar
Gerçek âşık
Sevgi köprüsüne girdi
Gerçek sevgi bitmeyendi
Köprü nereye gider, bilinmedi
Sonuyla başı birdi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!