Kemal Karapıçak 2 Şiirleri - Şair Kemal ...

ÖFKE

Sen ne anlarsın sazdan, sözden, şiirden;
Sevgi deryasında ki arınan kirden!..
Meğer daha acıymış bir damla öfken,
Kâseler dolusu en acı zehirden.

OKUL

Nefsine emir,Rabb'ine de kul.

Olana,gerekmez başka okul.

OL

İster genç ve güzel,ister ihtiyâr ol.
Yeter ki sen daim,hep Allah'a yâr ol.
Bırak mutsuzluğu kendi mezarında,
Sen her iki cihanda da bahtiyâr ol.

OLSAYDIM

Dal olsaydım, dal olsaydım
Kuş uçmaz, kervan geçmez cinsinden
Bir izbe dağ başında,
Ayrık otları arasında

ÖLÜM
Çıkmaz sokakların kör lambası
Sönmüş gözlerimin feri gibi
Şu giden cenaze arabası

ÖLÜMSÜZ AŞK

Bir gül, bir güle
"Bir gül" demiş
"Zira güle gülmek yaraşır"
Gül gülmüş,

YÂR - 3

Yârin yanağı al olur.
Gülden dudağı bal olur.
Sevdiceğini görünce,
Bülbül dilleri lâl olur.

ÖMÜR
Karıştır toprağı, ek
Yeşersin binbir çicek,
Nasıl olsa-ki bir gün
Bu ömür tükenecek...

ON BEŞ TEMMUZ DESTANI

Yıl iki bin on altı, on beş temmuz,
Sinsice saldırdı bir sürü domuz,
Şükür püskürtüldü kahbe taarrruz,
Türk'ün zafer destanı, ON BEŞ TEMMUZ.

ONUR - GURUR

Zamanı hiç etme, saatini kur,
Ömrün gün üstüne günle dokunur,
Gün gelir seninde ömrün son bulur,
Onurlu yaşa, yere batsın gurur.