Doğarken seni sevmişim
seni ağlamışım ilk önce
uykusuzluğumu sana
ağlayışımı sana, yağmuru sana
adamışım sana
küçükken sendenmiş küçüklüğüm
mavi önünde kapatır gibi
sarıyı, yeşili, kırmızıyı
siyahlar duruyor imkansız hevesinde
akıl sahibi olmak vardı Karadeniz’de
merhaba diye cümlelerle başlamak
artık eski kaçıyor dilimize
ve
daha sever gibi
kendimi
ve de 'mahmur bakışlı edasıyla'
gibi cümleleri...
hep bir ağızdan bağırmamızın gelmesi
sevgi dedikleri
şöyle dünya gibi bir şey olsa gerek
işimizin içimizin gül kokmadığı saatlerde
bekler gibi kapı tıkırtısını sadece sevgi beklemek
bak ki kar bile yağmış yüksek dağlara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!