Aşk vazgeçmemektir,aşk sonuna kadar gitmek ve hiç bi zaman sonu olmayacağını bilmektir.
Eğer sevdiğinin yanağındaki sıcaklığı,dudağında hissediyosan,işte buna aşk denir.
Oğulları olur aşkın,kızları olur.
Güneşi,ay ı,yıldızı,kışı olur.
Çamuru bile olur; lakin gövdeni güneşin altına yaydığın bahar günleri gibi parmakla sayılıdır aşk.
o parmakla sayılı anlar için,
Sen güzel gözlerinle bana bi gül, sana köle olayım
iste uğrunda öleyim DUYGUların en güzeli
Bilmiyorum işte herkes nefesini havayı soluyarak alırken
Ben senin gülüşünle alıyorum,sanki ben senin gülüşünle doğuyorum.
Her güldüğünde benim kalbimde güller açıyor
Bunu anlamak için yaşamak gerek,kelimeler yetmiyor bunu anlatmaya
Şimdi kelimeler kıfayetsiz hiç bir anlamı yok dünyanın döndüğünün.
Şimdi gözlerimde kara bir bulut döküldü dökülecek neredeyse.
Ben bilmezdim bir acının beni böyle yıkacacığını,
Düşünmezdim ellerimde büyüyenin,gözlerimin önünde serpilenin,
bir gün avuçlarımdan kayacağını.
Şimdi ölümün soğukluğu şah damarımdan daha yakın bana.
AŞIK
Bir aşık sevdiğini her şeye benzetebilir.
Ama yerini hiç bişey ile dolduramaz.
Gerekirse onun için yanar ölür kül olur
Ama onsuz olamaz,yapamaz...
Gönül kapısı bu güzelim..! Başka kapılara hiç benzemez.Her misafiri ağırlar,gönlün her odasına açıktır.Güvenirsin buyur edersin,yıllar yılı o kapıdan kimler girer kimler çıkar,bilemezsin.Kimisi kalıcıdır,kimisi can yakıcı..Kimisine iyiki gelmiş dersin,kimisi varlığıyla pişman eder.Bazen bir bakmışsın çok seversin,ama ne olursa olsun bir kapı vardırki gönülde,anlatılmaz.Yıllar yılı gönlü bir eve benzetir dururum.Evet bahçesinde çiçekleri,gülleri,hatta kelebekleri bile olan bir eve.Oda odadır gönül.Hayatınıza giren her kişi ayrı odalarda yer alır.Kimi gelir misafir gibi,kimi gider,gönül cenaze evi; ama bir kapı vardırki gönülde anlatılmaz.Anahtarı sadece birindendir,içini açsan boğulur kalırsın; kocaman,derin,büyük bir okyanus gibi.Dışına baksan çiçeklerle çevrili bir bahçe,dikenleri batsada gülü yine istersin.Ama öyle bir kapı vardırki gönülde,anlatılmaz.Kimisi ansızın gelir,kimisi anlamadığın bir anda çeker ve gider.Gidenler içinde sebepler çoktur aslında.Sevmeye bahane arar kalan.Ama şu varki kapının koluna uzanacak yaşa geldiğinde, gitmeyi öğrenir insan.Herkesin ayrı bir odası vardır gönülde. Gelip geçici dediklerin,sıradan olanlar misafir odasında durur.Zaten çok sürmez misafir gibi çeker gider.Yalnız bir kişiyle yatarsın,oda o kapının ardında.Öyle bir kapı vardırki gönülde anlatılmaz,yaşanır.Yarinde durur o kapının anahtarı.O anahatarı teslim ettiğin günden sonra, oradan istesede çıkamaz.Gönül kapısı bu güzelim,başka anahtarla açılmaz.Eğer yarin birgün mecburen ayrı düşerse kapından,o gönül hep onun evidir.Ve unutmaki her gidiş bir ayrılık değil,Çünkü bazen ne kadar uzağa gidersen git,bir kapı varki.. anahtarı hep aynı yerdedir.
Ben seni bırakmak için sevmedim
Hasret dolu akşamlarda,gözlerime dolan yaşlarla
Kalbimin tam ortasında ismin
Aklımda ise hep sen vardın,gidişini izlerken...
Ben seni bırakmak için sevmedim
Nedensizce sorgulamdan seviyorum seni
İnsan nedensizce sevebilmeli
Gözlerin bana ne kadar özgürlüğü anlatıyorsa
Sevgide özgür olmalı,istediği kalbe girebilmeli
Nedensizce gülüşlerde seviyorum seni
Gözlerindi,gözlerimin arkasındaki mutluluk
Sen benim umut bahçelirmdeki karanfilimdin,hala öylesin
Bu hayattaki tek gerçeğim,yaşama sevincimsin
Gel desen gelir,öl desen ölürüm bilesin...
Gözlerindi gözlerimin arkasındaki mutluluk
SENİNLE
Ben senin gözlerine bakarak öğrendim sevmeyi
Ben senin dudaklarındaki iki kelimeye inandım Allah'a inanır gibi
Özlemeyi,hasret çekmeyi ben seninle tattım,zamansızca canımın acımasını
Ben seninle şarkıları öğrendim,sözlerinde seni bularak bulduğumda ağlayarak..
Gittiğin yeri bilmeden senden uzaklara gitmek ölüm be gülüm
Sensin diye söylemiyorum ama sensizlik sonum be gülüm
Uzaklar değil bana koyan,sensiz iki adım bana sürgün
Asker ocağı dersin bilirim amma,seni görmeden geçen bir günüm
Bilirim her saniye zulüm be gülüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!