Kemal bey ile Servet usta aynı mahallede otururlardı,
Ve aynı sıraları paylaşırlardı ilkokul çağlarında
Birlikte taş atarlardı sapan ile armut ağacına da
Bir gün taş, caminin penceresine isabet etmişti kazara
Çok korkmuşlardı, çocukluk işte, çarpılacaklarını sanmışlardı…
Sonra yolları ayrıldı ortaokul çağlarında
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Hayat çelişkiler bostanıdır,bu şiirdeki gibi birinin dirimi ötekinin ölümü olur çok zaman..
Artık 'şok' sözcüğü de yitirdi kavramsal derinliğini ve şok olamaz haldeyiz çoğumuz..Ya yeni sözcükler türetmeli,ya da acıları keskinleştirmeliyiz
diken diken olması için tüylerimizin...
Tebrikler,teşekkürler
Mim Kemal Ertuğrul
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta