KEMAL ALKURT HAYATI
Zaman: 1958 –Mekan: hamsiköy/bayburt/ istanbul
Donanım: çoban değneğim/tarağım/aynam/gençliğim
Merak: dere boylarının kuyruksallayan kuşları
Heves: avuçlarıma yaktığım kaya kınası
Giz: zifin kafulunda çıvgın yuvası
Neşe: dumanı tüten yayla evlerim
Kemençe: omuzlarımın sıtması
Horon: hiç bitmese
Sevda: içimdeki mezereme dadanan geyik
Hüzün: çisenin göz pınarları /dokuztepe ler
İmkansız: seni seviyorum nurdan!
Şiir: hasret dilinin mühendisliği
Hasret: şakaklarımın kırağısı
Gözlerin: kervankıran yıldızım
Botanik: lapaza’m/ ekşican’ım/ ezerte’m ….
Yıllar: yolların gergefine ıydığım dırmaç
Ahval: “mazot tadında dilim” keyifsizim
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!