Yine..!
Gün doğdu ben hala bir başkayım
O huzur veren gözlerin esiri
Beni sarhoş eden o cennet kokusu
Kışın soğuğunda içini ısıtan çay gibi bakışı
Bu sabahta yaşanmış anıların ustasıyım..!
O an kapıldım huzur veren gözlere
Bir an durdu zaman
Kapıldım beni benden alan sesine
İlk kez sarhoşluğu yaşadım seninle
Buseler aradım nefesin kokan sen kokan
Derin bi ah çektim yine
Gözlerim dolu dolu
Yine akşam ve yine sen
Yine yalnızlık ay ve ben peki ya sen
Nerdesin..?
Hayat denen
Bu koşuşturmanın yoğunluğun dağınıklığın kalabalığın arasında bi anda o huzur veren gözleri buldum ama
Şimdi o gözler de
Ben kayboldum.
Benim Adım Şehir
Yine sensiz bir akşam yine sensizlikle dolu dolu ben
Yine ağlamaklı gözlerim yine dirhem dirhem sıkışan yüreğim
Yine sıra sıra canlanan anılar mutlu günlerden kalan acıda olsa bir tebessüm
Yine ben yine sen yine efkar yine keder dolu sızlayan yüreğim ay ve gece
Özledim galiba seni yine bu gece..!
Yine
Bir başkayım bu gece
Özlemini duyduğum huzur veren gözlerin hasretinde
O yıllanmış şarap gibi
Ben ise dürüstlüğün ustasıyım..!
Bugünde Gecenin serinliğinde gökyüzünde
O ılık ılık içimi ısıtan gülüşünü ararken
Yine kokunu getirmesini bekliyorum
Buram buram kokan o cennet kokunu
Bir çift yıldız parlasın istiyorum bu gece gökyüzünde
O Işıl Işıl parlayan huzur veren gözleri gibi
Sonu gelmez acılardan hayallere dalmışım
Herkes hayat kavgasın da ben bir rüyaya kanmışım
O kadar gönülden sevmiş inanmışım
Anladım ki yine yanmış yine yanılmışım.
Bunca zaman yaşadım da yoruldum bir hamal gibi
Geceleri uyumadım uyanık kaldım gökyüzündeki binlerce yıldız gibİ
Bana yalnızlık düştü onu işledim hünerli bir işçi gibi
Anladım ki insanlar da gelip geçiyor bu dünyadan göçmen kuşlar gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!