Yok kimseye kırgınlığım
kimseye kînim yok
yaşanan bunca acının bunca yalnızlığın ardından
geriye dönüp baktığımda
sadece teşekkür etmek geliyor elimden;
acılarımın gölgelerine, yalnızlığımın kıyısından..
hayat; yaşadığın acılardan geriye kalan
buruk olgunluklardan ibaretse
yeterince geriye kalmış burukluğum var ömrümde
şimdi bulunduğum bu noktada
sırf kendimi olgunlaştırmak için yazmak istesem
kalem utanıyor kâğıda yazdıklarından...
Kayıt Tarihi : 11.12.2010 21:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Yeşilyurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/12/11/kemal-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!