Kemahlı Şiiri - Rıza Beşer

Mustafa Kemal Beşer’e

Yola çıktın yalınayak,
Az gittin, uz gittin,
İstanbul’a vardın gece yarısı.

İstedin derdine derman bulasın,
Çoluk çocuğuna ekmek parası…

Gördün de umutların düştü suya,
Senin gibi gurbete düşenleri;
Ölümse dedin, başucumda dolaşan,
Memleket daha iyi;
Düşündün evinde ince döşeği…

Yoksul kâğıdı çıktı koynundan,
Yoksul olduğun belli;
Neylersin Kemahlı, düzen bu;
Ve çoğumuzun hâli…

Zaar (!) ağırına gitti senin,
Belediye belediye dolaşmak;
İçinde, bilinmez bir diyarın korkusu.
Birkaç kuruşa da çekilmez hani,
Bunca ağız kokusu.

Fırat’a benzetip Sakarya’yı biran
Beni Kemah’a ulaştır dedin;
Atıldın sulara gözünü kırpmadan,
Geyve Köprüsü’nde bulundu ölün.

Hava bol, su boldu memleketinde,
Ekmek bulamadın sen,
Derdine derman bulamadın.
Rapor verdiler sonunda:
Havasızlıktan ölümün…

1950