Bazı nadan kişiler, hakir görüyor iti,
Tam tersine hüdanın, bu hususta tespit’i!
İnsan kâmil olmazsa, kul olmazsa rabbine,
Elbette makbul ondan, gar-ı ashabın iti!
Çoğu insan edaldir, hayvan oğlu hayvandan,
Edaldir masum kedi, hakka hasım insandan!
İnsan arzda halife, halıkına abd ise,
Kim muafsa kulluktan, sırtlan makbul o candan!
Bazısının kesindir, duhulleri cennet’e!
Onlar olurken kurban, kaçmış insan cin öte.
Bir karınca bir deve vede mübarek kıtmir,
Feda etmiş hayatı, en Kutsi hakikate!
İnsan olmazsa mümin; üstün ondan cemadat!
Şekvacıdır şerrinden, kara deniz semavat!
Fakat nebi misali, mahbub ise rahmana,
Eder külli mahlûkat, ona selam salâvat!
Bizi makbul kul eyle, ey rahmeti sonsuz yar!
Azıp şaşıp yanılsak, lütfunla bizi uyar!
Mahşer günü dedirtme; ”ya leyteni…”bizlere!
Şaşırınca rotayı, hidayetle yap ayar!
1.7.2007-İzmir-
Cihat ŞahinKayıt Tarihi : 1.7.2007 20:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!