Zaman Şiiri - Feyz Kariha

Öyle bir adam düşünki doktor
Hong Konglu bir filmi dahi yok
Ne sepetinde vefalı yumurtası, ne yarasında sabrı
Ne yapsak trenleri olumlayıp gel demiyor
Evde beslediği sürmenaj karayolları…

Küsülesi şeyler bunlar doktor
Alıp zammı tüpün geçmişine ağlayası şeyler
Hammaddesinde taksiye binip kaçmak var hayatın
İnsan şarjöründe hep bir sıkıldımlık kaçış
Ah ben sana elzem şeyler biriktirirdim de
Zaman alelacele sevişmek demek, beklerken durakları…

Burnundan mütevellit tahtaları emziren yalan
Darp edilmiş lambaların içine kapanık mağdur cini
Gençliğimizin ateşe nazır ahşap balkonlarından
Ah Ağlamanın hafifsel serinliği..

Bu böyle susulmuyor Doktor
Turgut gelsin göğe bakalım...
Sonra Furuğ
‘’Uçmayı anımsa kuş ölümlüdür.’’
Uçmayı anımsa kuş ölümlüdür
Uçmayı anımsa kuş ölümlüdür…

İnsan da ölsündü aşk zamana kalmasındı
Biz göğe bakalım…

Bir de İkizzamandan Şükrü girsindi göğe
''adamakıllı bir rüzgâr essindi
Bir kanatlı kâinat uçsundu içimizde
İnsanların gözlerine
Gökyüzlerine……''