Kelkit Vadisi Şiiri - Cemal Karsavran

Derviş beyin mekanına uğradı yolum

El ayak çekilmişti günden
Çekirge sesleri yıldız böcekleri
Ve bilumum gece yaratıkları
Cümbüş çalıyordu

Rakıya buz koydu
Köy pınarından
Üstümüzde mavi bir örtü
Ay gülümsüyordu dağ arasından
Kelkit ağlıyordu uğuldayarak

Gurbet öyküleriyle başladı sohbet
Gidenler ve geri dönmeyenler

Kaç kişiyi ağırlamıştı bilinmez hasan ağanın hanı
Kimi Çerkez kimi çingene
Kimi Yörük kimi laz
Kimi kürt kimi arap
Ellerinde birer valiz
Bit pire tahta kurusu
Beşer onar kişilik odalar
Bir yanda sıla bir yanda umut
Hırsızı arsızı ve marazlısı

Gece uzuyordu her kadehte
Cümbüşümüz devam ediyordu
Kelkit çayı ve gece yabanılların orkestrasıyla

Radyoda türküler geçidi
Buram buram gurbet sıla ve de özlem
(gidenler geriye dönmez dediler)
Ve öyle de oldu
Umut hep taze idi
Dönenler ve dönmeyenlerle
Kelkit vadisinde

Serindir Kelkit vadisi
Temmuz gecelerinde bile
Bostanlar sonbahara katır
Kırağı vurmaz ve de çiğ düşmezse eğer

Yaylalarda şenlikler kurulur yazları
Bal festivali
Tahıldır hayvancılıktır geçimleri
Yağmur düşürse toprağa
Bire on olmasa da

Bostana domuz
Sürüye kurt saldırmasa
Kanaatkardır insanları
kelkit vadisi rüzgar kanatlı düşler ülkesi

08-10-2005