Kelimullâh Mûsâ'daki Tur Gibi

Edep, erkân, hâyâ vefat edeli
Gönül Müşerrefe bakar tor gibi
Yüz On sene oldu kabre gideli
Hayâliyle oyalanır, var gibi

Her derdin tabibi bilmez Hûdâ’yı
Esrarından gâfil olan gedâyı
Şu girdiği tek kapılı odayı
Zannediyor sarsılmayan sur gibi

Her şeyin belli bir ömürü vardır
Üç kişinin tek bir emiri vardır
Akla tâbîlere dûâlem dardır
İnsanlık dünyayla dönüyor gibi

Zamanı âhirde yaşıyor iken
Suçlunun yanında suçsuza diken
Batacak elbette hâle gülerken
Kelâmullâh Mûsâ’daki tur gibi.

Kıyâmetin kopmasında Yaratan
Sevdiğini çıkarıyor aradan
Dört unsurda yüz çevirir oradan
Kopacak; imânsız başa der gibi

İki bin yirmi üç Şubat ayının
Gün, Pazar Ertesi Altı, sayının
Saat Dört On Yedi kenzi oyunun
Oynandığı bir esrârlı yer gibi.

Yedi, kat semâ var direksiz diyor
Zaten olması da gereksiz diyor
On Vilayet yerle yeksan ediyor
Gelin bana sevdiklerim der gibi

Akîl olan, Hakka sabır ver demez
Sabır, edilecek dilenilemez
Dîn-i Nikâh ile eğlenilemez
Aldırmayan nâra gider por gibi

Müsebbibe imân eden yol alır
Kağnı batar tor tosuna yakarır
Herhâl koca öküz onu çıkarır
Bakar, hakîkâti görmez kör gibi

Muhteremin eli zehir badeli
Kahraman, Muzaffer olmuş vadeli
Seksen bir senedir arar bu deli
Bu ülkede bulunması zor gibi

Adâleti postaladık yadele
Yerine guguku koydu hergele
Lüzûm yoktur teraziye pergele
Gugukçuya kürrei arz dar gibi

Eşşekler odunu çekim zamanı
Öküzler tohumu ekim zamanı
Erkeklik tarzının sırrı, imânı
Yük çekene hıfzetmesi kor gibi

Hep, iyilik gelmeli elinizden
Geçiriyor Hava, kara denizden
Bize gelen şerler kend’elimizden
Hayr hasenât yaratandan var gibi

Yola çıkarken Ellâh’a yalvarır
Erken çıkan hedefine tez varır
Gülünce gül açan gamze sararır
Hazan vurmuş gül cemali mor gibi

İSLÂMİ: paltayı vurursan taşa
İster bir, istersen bin sene yaşa
Âkibette takdir edilen başa
Gelecektir, bakma, bilmiyor gibi.