Kelimelerin Sustuğu Tek An ÖLÜM...

Hayat, bir okul ve bizler herşeyi acısıyla tatlısıyla yaşayarak öğreniyoruz.

SAAT: 07:00

Zil çaldı...
Hep böyle acı mı çalardı bizim kapının zili yoksa bana mı öyle geldi?
Yıldırım hızıyla fırladık yataklarımızdan.Annem bağırıp çağırıyor.Az önce bizim evde başlayan yangın birazdan yan taraftaki eve sıçrayayacak ve orasını cayır cayır yakıp kül edecek...
Onlar şuan uykuda...
Ateş,gerçekten düştüğü yeri yakarmış ÖĞRENDİM.

SAAT:07:20

Herkeste bir telaş.Acı,umut,korku tüm duygular birbirine karışmış.Ağlasak mı? İyi olduğuna dair umut etmeye devam mı etsek?
Ne yazık ki! Yüce Rabbimin karşısında boynumuz kıldan ince.Gel,dediğinde gitmemek olur mu?
ÖLÜM karşısında elimiz kolumuz bağlı.
Çaresizlik çok kötü birşeymiş,ÖĞRENDİM...

SAAT: 09:30

Duyan gelmiş..Sağlığında nasıl yanında olduysa dostların,ölümünde de yalnız bırakmadılar seni...SEVİNDİN Mİ?
Kara haber gerçekten tez ulaşırmış,ÖĞRENDİM..

SAAT:12:00

Acı gerçeğin herkes farkında..Üzüntüden herkes bir köşeye yığılıp kalmış.Şu dakika hiçbir kelime hiçbir cümle teselli edemez acı dolu yürekleri..
Kelimelerin sustuğu tek an ÖLÜM müş ÖĞRENDİM..

SAAT:14:00

Kadınlar mutluluk gibi acıyıda şölen misali doya doya yaşayıp içlerine sindiriyorlar ama erkekler evin direği,evin babası hep güçlü olmak,ayakta dimdik durmak zorunda.
Çünkü çocukluklarından beri böyle öğretilmiş onlara..Erkekler ağlamaz..Erkekler hep güçlü olmalı..Oysa ki onlarda ağlamalı..
Kadınlar bir konuda daha erkeklere göre şanslı ÖĞRENDİM..

SAAT:15:30

Ağlamak için ille gözden yaş mı akmalı? İnsan bakışlarıylada ağlayamaz mı?
Amcam ağla..

SAAT:16:00

Eve doktor geldi.Anneye,eşe sakinleştirici iğne vurdu.Babaya birşey yok.
Hoca geldi.''Kimse tabutu açtırmasın,herkes son gördüğü haliyle yüzünü hatırlasın''dedi.
Kabullenmek zor.

SAAT:16:20

Ambulans geldi.Ne çok bekledik seni bir bilsen.Arkadaşların omuzlayıp seni ambulanstan indirdi.
Bak ne çok sevenin varmış.Senin için toplanan kalabalığı gördün mü? Ağlayanları duyup üzüldün mü?
Hoca ''hakkınızı helal ediyor musunuz? ''diye sorduğunda herkes ''Helal olsun''derken yeri göğü inletti.
İnan herkes öyle içtendi ki...

SAAT:16:45

Bir çırpıda kaldırdılar seni omuzlarına.Allah'ım en acı yürüyüş bu olsa gerek.
Giderken hiç arkana dönüp baktın mı?
Sonunda babanın dizlerinin bağı çözüldü.İlk defa kimseyi umursamadan ağladı,ağladı...
Sessizce konuştu,içinden söyler gibi:
_''Oğlum bizim ilacımızı bundan sonra kim alacak? bizi gezmeye kim götürecek '' dedi.
Oğlun geldi sonra..Dedesinin yaşlarını sildi küçük elleriyle.
_''Ağlama dede,ben alırım ilaçlarını''dedi.
Görsen büyük adam gibi teselli etti dedesini.Ne güçlü bir evlat yetiştirmişsin.Ne kadar övünsen azdır.Gözün arkada kalmasın..
Zamansız acılar insanı erken olgunlaştırırmış,ÖĞRENDİM...

SAAT.17:00

Amcam son görevini yapmak için gitmeyi hiç istemediği yere arabayla götürüldü...

SAAT:17:30

İkindi okundu.Kılınan cenaze namazından sonra son kez evinin önünden bizleri selamlayarak geçtin..Bize el salladın mı? Evine koşarak geri gelmek,eşine,çocuklarına sarılmak geçti mi içinden?

SAAT:18:30

Geçen sene bizim evin bahçesinde düğün yemeği için kurulan sofralar bu sene senin cenazen için kuruldu.Lokmalar tren katarı gibi dizildi boğazlarımıza..
Lanet olsun ki! Hayat devam ediyor...

SAAT:21:20

Evin içerisinde derin bir sessizlik...Sadece gözler ağlayarak konuşuyor.
Dinlediğim hiçbir mevlit beni bu kadar alıp başka alemlere götürmemişti.
Bir ara gözlerim duvarlarda gezindi.Resmine baktım..Gülümsüyordun..
Duvarlarında biz insanlar gibi duyguları varmıdır acaba? onlarda bizler gibi üzülüp ağlar mı? sevinip,güler mi? Duvarların dili olsa kimbilir neler anlatırdı...

SAAT.22:50

Mevlit bitti.Herkes evlerine dağılıyor yavaş yavaş...Ya kalanlar? O evde onun anılarıyla yaşamaya nasıl dayanacak?
Allah sabır versin...

Gittin ve ardında doldurulması mümkün olmayan derin bir boşluk bıraktın..
Biliyorum,gittiğin yerde çok mutlusun.
Ve biliyorum ki bir daha kimse beni ''dünya güzelim gelmiş,hoşgelmiş''diyerek karşılamayacak...
Sen yaşadığın sürece kimseleri üzmedin..
Rabbimde seni üzmesin..
Mekanın cennet olsun

09.07.2008