Kelimelerin... Şiiri - Ziya Tüfekçi

kelimelerin uzak artık...

dudaklarından dökülen,
beni sancıtan kelimelerin...

belkilerimi umutlandıran,
bazen sabahladığımda
güne merhaba dedirten,
akşamları yüreğimi
hüzne boğan kelimelerin...

sana ulaşamadığım,
karşıma bent gibi dikilen
kelimelerin...

neler beslemiştim oysa,
bir bilebilseydin keşke...

imkansızlıklarımı görmezden gelecek
kadar cesur,
aşkına eşkiya olacak kadar yiğit,
ve gözlerinin karşısında eriyecek
kadar güçsüzken yüreğim,
hoyratlığımın sebebi,
gülen gözlerimin neşesi,
kelimelerin, ah kelimelerin...

seni anlatmaya çalıştığım
sayfalar kadar beyaz,
nereye istersem oraya gidecek
kalemim kadar sadık,
ve seni anımsadığım an yanağıma
dökülen gözyaşlarım kadar masumsun...

ama benim değilsin...

kelimelerine düşmanlığım
sadece seni onca sevişimden...
oysa sadece bir telefon görüşmesinde
eski arkadaşların kavuşmasıydı kelimelerin...