Kendinden korkan bir şiirdir bu,
Gözlerinize, yüreğinize değen.
Boşvermişliğin adıydı benim
annem.
Tüm doğruların otoritesiydi benim
babam.
Issız gecelere sakladım ben dövülmüş çocukluğumu...
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
