Kendinden korkan bir şiirdir bu,
Gözlerinize, yüreğinize değen.
Boşvermişliğin adıydı benim
annem.
Tüm doğruların otoritesiydi benim
babam.
Issız gecelere sakladım ben dövülmüş çocukluğumu...
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
