Kelimelerin Hamallığı

Kalbimde kocaman bir dünya taşıyorum
Ruhumda derin bir belirsizlik
Eski benden ne kaldı geriye
Ruhumu parçalayan, beynimi sarsan düşüncelerim hüküm sürmeye başladığından beri...
Göğe baktığımda gereksiz mutluluğum, bir çiçeğin açışında bulduğum umut, nerede şimdi?
İkişer ikişer çıktığım merdivenleri inmek bile zor geliyor şuan
Yolun tam ortasında yürür gibi meydan okuyorum hayata
Şimdi beni ancak eski bir şarkı mutlu edebilir ya da eski bir sokak
Umutsuzluk içinde umut aramaya gerek var mı sahiden insanın içinde insanlık aramak gibi
Kelimlere hamallık yaptırdığımda oluyor, bir kelimeyi yalancı çıkardığımda,
Yokluk içinde varlığı arıyorum oysa varlığı oluşturan yokluk değil miydi varoluşta...