Kelimelerin can çekişmesi

karanlığın keskin soluğunda
saatin sarkacı dövüp duruyor
bomboş odayı
kokuşmuş bir boşluk
acı küf ve
kararmış
kelimeler boğazıma takılan

kanayan ve kanadıkça
yaralanan bir kalp ağrısı sanki
yaşadığımız
her sabah umuda uyanıp
her öğlen taziye tadına bıraktığımız

gece yıldızları karartan
bu küf ve kararmış lambalar mı
yoksa üzüntüsüne
kadeh kaldırdığımız
bir eylemsizlik zamanımı

bilge ve sakallı
kararsız ve anlamlı
depresif ve aydınlık
sokak köpekleri gibi
başıboş ve yok olmuş
aşklar mı? ? ?